ΚΑΙ ΤΩΡΑ… ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ
Όπως όλα δείχνουν, τέλη Νοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου θα είναι έτοιμη η πλατφόρμα ώστε να αρχίσει η διενέργεια των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Το μέτρο αυτό αποτελεί προαπαιτούμενο από μεριάς Τρόικα, για να κλείσει η 3η αξιολόγηση, και έχει ως στόχο/πρόφαση τη μείωση των κόκκινων δανείων. Σύμφωνα με δημοσιεύματα 10.000 ακίνητα θα βγουν στο σφυρί μέσα στο 2018, γεγονός το οποίο θα αποφέρει έσοδα ύψους 1,5 δις ευρώ. Ας δούμε όμως πως φτάσαμε ως εδώ…
Τα 3 τελευταία χρόνια οι προσπάθειες πραγματοποίησης πλειστηριασμών στα Ειρηνοδικεία έχουν αποβεί άκαρπες, αφού κόσμος του αγώνα μπλόκαρε με επιτυχία το ξεπούλημα των σπιτιών του λαού. Έτσι ήταν λογικά επόμενο να παρακαμφθεί από μεριάς κράτους η όποια πιθανή ανάδυση αντιστάσεων των φτωχών στην ίδια τους την καταλήστευση. Ένας πολύ απλός τρόπος να ευοδωθεί αυτό, ήταν λοιπόν η δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας, όπου θα πραγματοποιούνται απρόσκοπτα και μακριά από αντιδράσεις οι πλειστηριασμοί.
Για την κυβέρνηση, η βασική γραμμή υπεράσπισης του κατάπτυστου μέτρου είναι ότι ‘’δε μπορεί κάποιος με απεριόριστη οικονομική δυνατότητα να μην πληρώνει το δάνειο του επειδή πρόκειται για πρώτη κατοικία’’ και ότι ο στόχος είναι να πλήξει τους ‘’στρατηγικούς κακοπληρωτές’’ δηλαδή μεγαλο-οφειλέτες που ενώ μπορούν, δεν πληρώνουν. Ταυτόχρονα καθησυχάζουν ότι η πρώτη κατοικία θα προστατευθεί, ενώ δε θα κατασχεθούν σπίτια για χρέη κάτω των 200.000 ευρώ.
Καταρχάς, την 1/1/2014 καταργήθηκε ο νόμος που απαγόρευε την κατάσχεση ακινήτου για χρέη μικρότερα των 200.000 ευρώ, ενώ ταυτόχρονα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ακίνητα θα βγουν στο σφυρί για μεγαλύτερα των 50.000 ευρώ χρέη. Επίσης δεν υπάρχει κανένας νόμος κατοχυρωμένος ουσιαστικά που να προστατεύει την πρώτη κατοικία. Τώρα όσον αφορά τους ‘’στρατηγικούς κακοπληρωτές’’(δηλαδή τους κεφαλαιοκράτες), πέραν του ότι είναι αισχρή μειοψηφία των οφειλετών, πρώτον διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο θα κατασχεθεί η περιουσία τους και δεύτερον το πλαφόν των 50.000 ευρώ αποτυπώνει ξεκάθαρα ότι θα δημευτούν τα σπίτια των φτωχών. Η πραγματικότητα το επισφραγίζει με παραδείγματα όπως το σπίτι της άνεργης Δ.Β. στη Θεσσαλονίκη (48 τ.μ.!!!), το οποίο υποχρεωνόταν να παραδώσει –ενώ μάλιστα ήταν η κύρια κατοικία της- για χρέη στις τράπεζες.
Πλειστηριασμοί: τι είναι πραγματικά
Οι επισπεύδουσες στο σύνολο σχεδόν των πλειστηριασμών είναι οι τράπεζες (Πειραιώς, Alphabank, Eurobank), στόχος των οποίων είναι ουσιαστικά η μείωση των κόκκινων ανοιγμάτων μέσω ρευστοποιήσεων, δηλαδή κατασχέσεων ακινήτων. Πλάνο πολλών τραπεζών είναι να αγοράσουν οι ίδιες πολλά ακίνητα που θα βγουν στο σφυρί, μιας και οι πλειστηριασμοί θα γίνουν στην εμπορική και όχι στην αντικειμενική αξία των ακινήτων. Αυτό συνιστά υπερκέρδος για το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, αφού εκτός της υποτίμησης του ακινήτου με τον πλειστηριασμό, επιπροστίθενται τα επιτόκια τα οποία επιβλήθηκαν στην αρχή της δανειοδότησης στον καταναλωτή. Άλλωστε την εποχή των μαζικών δανειοδοτήσεων, οι καταναλωτές στην πραγματικότητα επένδυαν σε υπερτιμημένες αξίες, διότι η τότε αξία των ακινήτων διαμορφωνόταν απ’ την ευκολία πρόσβασης στο δανεισμό λόγω της ραγδαίας πιστωτικής επέκτασης. Έτσι λοιπόν στο παιχνίδι των πλειστηριασμών έχουμε την εμπλοκή του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου (τράπεζες, real estate, funds, μεσιτικά γραφεία), των καταναλωτών (λαός) και του δημοσίου (κράτος). Ο ρόλος του δημοσίου ήταν έμμεσος αλλά καθοριστικός: όταν ένας καταναλωτής παίρνει δάνειο από μία τράπεζα, στην ουσία ρευστοποιεί πρόωρα τους –με βάση τα κριτήρια της εποχής – μελλοντικούς του μισθούς, οι οποίοι όμως ποτέ δεν ήρθαν (τους πρόλαβε η κρίση), μιας και οι εκάστοτε κυβερνήσεις φρόντισαν να περάσουν μέτρα με αποτέλεσμα άμεσες και έμμεσες μειώσεις μισθών τόσο των ιδιωτικών όσο και των δημόσιων υπαλλήλων. Απόρροια των παραπάνω, η υπερχρέωση καταναλωτών και επαγωγικά η αύξηση του δημόσιου χρέους.
Θέτοντας τα παραπάνω σε ένα μακροσκοπικό πολιτικό συγκείμενο, παρατηρούμε τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να επιβεβαιώνει την πεμπτουσία του ρόλου του κράτους, δηλαδή τη διαχείριση του καπιταλισμού (εν μέσω κρίσης) προς όφελος των κατόχων του πλούτου, από τη μία κατοχυρώνοντας νομικά και θεσμικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου και από την άλλη προσαρμόζοντας τις επιταγές του, σε κοινωνικό επίπεδο. Άλλωστε το μέτρο των πλειστηριασμών σταχυολογείται ως ένα εκ των πολλών που έχουν περάσει οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, με στόχο τη μετακύλιση του δημοσιονομικού ελλείμματος στους εργαζόμενους/ες (με εξοντωτική φορολόγηση, μείωση μισθών, κ.λπ.) και την ταυτόχρονη προσπάθεια για την αλώβητη επιβίωση της αστικής τάξης. Οι ακραιφνώς οξυμένες αντιθέσεις μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου, σχηματοποιούν ένα βασικό χαρακτηριστικό της ιμπεριαλιστικής φάσης του καπιταλισμού, που είναι η υπερσυσσώρευση πλούτου από τη μεριά του κεφαλαίου και η περαιτέρω φτωχοποίηση για το προλεταριάτο. Επιπρόσθετα, η περίοδος που διανύουμε (από το 2008 και έπειτα) αντανακλά τη βίαιη μετάβαση από τον κεϋνσιανισμό στο νεοφιλελευθερισμό, με ανυπολόγιστες για τον εξαρτημένο από το κεφάλαιο πληθυσμό απώλειες.
Από εδώ και πέρα
Η εφαρμογή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών θα φέρει τεράστια κέρδη στις τράπεζες και τις σχετιζόμενες επιχειρήσεις, και κόσμο των λαϊκών στρωμάτων μπροστά στον κίνδυνο να μείνει άστεγος. Εδώ αξίζει να επισημάνουμε ότι όσον αφορά την ελληνική πραγματικότητα (η οποία παρουσιάζει σοβαρές ιδιαιτερότητες και ταξικές διακυμάνσεις συγκριτικά με άλλες χώρες), η ιδιοκτησία δεν αποτελεί κριτήριο ταξικής διάζευξης, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των φτωχών (κυρίως των ντόπιων) διαθέτει τουλάχιστον ένα σπίτι. Για εμάς δεν υπάρχουν πλέον επιλογές. Ή όλοι μαζί δυνατοί/ές απέναντί τους ή ο καθένας μόνος του και ανίσχυρος. Το μπλοκάρισμα των πλειστηριασμών στα ειρηνοδικεία αποτέλεσε νικηφόρο ανάχωμα, αφήνοντας θετική παρακαταθήκη. Να μην επιτρέψουμε τον κατακερματισμό του προλεταριάτου. Να οργανωθούμε σε σωματεία, γειτονιές, μετωπικά σχήματα, να διεκδικήσουμε επιτέλους δυναμικά αυτά που –άμεσα ή έμμεσα- εμείς παράγουμε. Όχι άλλα βήματα πίσω.
Πρωτοβουλία Αναρχικών κομμουνιστών Πετραλώνων